GALATASARAY'IN SORUNU : SİSTEMSİZLİK

2,5 ay önce Jo, Atatürk Havalimanına inerken kinayeli bir biçimde ‘Yeter Haldun Üstünel Yeter’ tezahüratlarını yapan taraftar bugün gazetelerde Haldun Üstünel ile ilgili çok farklı yorumlar okuyor. Ben de bir taraftar olarak baktığım zaman üzülüyorum. Sen gece gündüz çabala Jo, Giovani, Neill, Elano, Keita, Kewell, Baros transferlerini gerçekleştir sonra da bu şekilde eleştiriye maruz kal. Dünya Kupasında oynayacak ve bunun için kendisini yeniden kanıtlamak zorunda olan futbolcuları düşük maliyetle transfer etti. Ayrıca bu transferlerin kulübe maliyeti de bir Guiza (14 M Euro) kadar değildir.

Bu blogda daha önce Haldun Üstünel’in yaptıklarını öven yazılar yazdım. Yazılara buradan ve şuradan ulaşabilirsiniz. Şimdi tükürdüğümü yalamamak için bunları yazmıyorum. Aksine daha objektif bir bakış ile olanları yorumlamaya çalışacağım.

Bugün Galatasaray’ın içinde bulunduğu durum Haldun Üstünel’in yanlış transferleri değil bir sistemsizliğin sonucudur. Nedir Galatasaray’ın transfer politikası? Transfer komitesinde kimler var? Genç takımların turnuvalarını izlemeye giden bir ekip var mı? Anadolu takımlarını ikinci üçüncü ligleri takip eden kimse?

Avrupa’da bu işler nasıl yürütülüyor diye başlarsak daha doğru bir start olur. Arsenal örneğinde görüyoruz ki birçok siyahi genç oyuncu, adaptasyon sürecinden geçirilerek mücadelenin üst düzey olduğu Premier League’te başarıyla oynuyor. Barcelona denince akla altyapı geliyor. Altyapıdan çıkan oyunculardan kurulu takım, Arjantinli Messi’yi daha çocuk yaşta akademide eğiterek 10 Numara Messi haline getiriyor. Real Madrid bizim için benchmark olamaz. Fransız ekipleri de aynı şekilde Afrika kökenli oyuncuları buluyor ve onları Chelsea, Real Madrid gibi paralı kulüplere satarak hayatlarını idame ettiriyorlar.

Galatasaray örneğinde ise uzun vadeli planlar yapacak bir organizasyon bulunmuyor. Barcelona’nın Cruyff’u var. Teknik direktörün kim olacağına kadar başkanın danışabildiği bir isim. Galatasaray’da ise Adnan Polat bir sezon Kalli’yi getirirken takımın başına (1992-1993 ve 2007-2008) bir sezon Saftig (1994-1995) bir sezon Souness (1995-1996) bir sezon Skibbe (2008-2009) bir sezon Rijkaard (2009-2010). İstikrarsızlık çok fazla teknik direktör değiştirilmesinde değil yalnızca. Bunun yanında birbirinden çok farklı teknik adamların transfer edildiğini görüyoruz. İngiliz’den kariyerli Alman hocaya, Hollandalı’dan çaylak Alman hocalara kadar farklı farklı teknik adamlar ile çalışılmış.

Avrupa kulüplerinde bir organizasyon göze çarpıyor. Arsenal’da Arsen Wenger, Manchester United’ta Alex Ferguson, Barcelona’da Hollanda ekolü (Cruyff’un gölgesinde). Takımların scout ekipleri var. Dünyanın en zengin kulüpleri, piyasası olan oyuncu transfer etmek için değil daha genç yaşta olan ve gelecek vaad eden oyuncular için organizasyon oluşturmuş. Transfer edilen oyuncular adaptasyon sürecinden geçiriliyor. Altyapılarda her şeyi öğrenen futbolcu 17 yaşında A takıma çıkıp rahatlıkla oynayabiliyor. Ülkemizde ise 22 yaşındaki oyuncu ‘genç’ olarak nitelendiriliyor. Anadolu takımlarında deneyim kazanması için kiralık olarak gönderiliyor. Arda, bir röportajında diyor ki ‘bizlere altyapıda 4-4-2 nasıl oynanır, sahada nerede durulur öğretilmedi, ben bunları Milli Takım’da öğrendim, Benzema ise 14 yaşında öğrenmeye başlıyor’. Yerli oyuncularımızın ciddi eksiklikleri var ve buna rağmen motivasyon ile işleri idare etmeye çalışıyoruz. Bu yüzden Dünya Kupasında üçüncü olduktan sonra 6 yıl ortada yokuz, Avrupa üçüncüsü oluyoruz ve yine kaybolduk.

Türkiye’de sportif direktörlük sistemi uygulanmaya çalışıldı sezon başında. Aykut Kocaman Fenerbahçe’ye, Ünal Karaman ise Trabzonspor’da göreve başladı. Şimdi ne durumdalar? Aykut sezon bitsin diye gün sayıyor, Ünal ise Şenol Güneş’in yardımcısı! Bu kadar dayanabildiler.

Galatasaray’da kulübün geleceğine yön verecek, teknik direktör ve futbolcu transferini gerçekleştirecek bir kişi olabilir mi? Adnan Sezgin varken olamaz. O zaman mecburen kurumsallaşma. Artık eski sistem ile kulüp yönetimi devri bitti. Bunu görmemiz lazım. Galatasaray 10 M Dolar bütçeli bir kulüp değil artık. Yeni stad ile birlikte gelirleri artacak olan kulüp, daha kurumsal bir organizasyon ile idare edilmelidir. Başkan ve Haldun Üstünel futbol ile idari olarak ilgilenmeliler. Adına ister danışman, ister menajer ister sportif direktör desinler önemli olan görev tanımıdır. Mesela Hagi. Galatasaray’ın Cruyff’u olamaz mı? Belki de olamaz ama biz Hagi örneği üzerinden gidelim. Eğer Hagi olsaydı UEFA maçlarına geçen yıl stopersiz bu yıl forvetsiz çıkar mıydık? Neill sezon başında transfer edilmez miydi? Hagi, Rijkaard ile konuşur ve diyelim ki defansif bir orta saha oyuncusu transferinde anlaşılır. İsimler masaya yatırılır. Örnek ilk tercih Gago, ikinci tercih Diarra, üçüncü tercih Aurelio. Haldun Üstünel bu noktadan sonra devreye girer ve büyük ihtimalle ilk tercih olan oyuncuya koluna takıp gelir. Biz de Atatürk Havalimanında ‘yeter Haldun Üstünel yeter’ diye bağırırız. Rijkaard bu ülkeden bir gün gidecek. O zaman kimlere teklif götürüleceği (örneğin Koeman,Van Basten,Advocaat) şimdiden Hagi’nin kafasında olur. O isimlerle teması olur. Organizasyonlarda sohbetler edilir, fikir alışverişinde bulunulur. Gelecek sezon orta sahaya oyunun iki yönünü oynayabilen iki futbolcu transfer edilmeli. Bu transferler için Rijkaard düşünmemeli. Rijkaard’ın konsantre olması gereken bir maraton var. Bu isimler için Hagi ile Haldun Üstünel görüşmeli ve şimdiden bu isimler belli olmalıdır. Ne Rijkaard’ın bilgisi dışında ne de sadece Rijkaard’ın kontrolünde bir model. Anlatabildiğimi sanıyorum.

Fatih Terim modeli artık tedavülden kalkmıştır. ‘Transferleri de ben yaparım, oyuncularla da ben konuşurum, hem taktik veririm hem kondisyon, kamp yerini de formaları da ben ayarlarım’ devri artık bitmiştir. Fatih Terim Galatasaray için çok emek vermiş gelmiş geçmiş en başarılı teknik adamdır. Kendisine büyük saygım vardır. Belki de 15 yıl sonra Galatasaray’ın Cruyff’u olur.

Bugün yaşadığımız sorunları Avrupa’daki futbol organizasyonları çerçevesinde değerlendirmeye çalıştım. Mutlaka eleştirilecek ve eklenecek noktalar vardır.

Saygılarımla