1980'lerin sonundan bu yana futbol izleyicisiyim. Benim için en büyük golcü ama harbi golcü Tanju Çolak'tı. Golcü, 18 içinde doğru vuruşu yapan oyuncu anlamında kullanılmıştır. Yoksa Hakan Şükür>Tanju Çolak.
Çok üzüldük karşı yakaya geçmesine ama o çubuklu forma içinde görünce insanın sevgisi de azalıyor. Tanju, Galatasaray'da kalmak istemiş fakat yönetim tarafından gönderilmiştir. O forma içinde bile ben Galatasaray'lıyım demiş ve Oğuz,Aykut gibi sinsiler tarafından dışlanmışsa da insanın içinden bir şeyler kopuyor. Tanju hikayesi acıklı ama kendisi yaptı. Ali Sami Yen'e veda gecesinde parçalı formayı giydi. Kimse de tepki göstermedi ama ya adam gibi adam olsaydı. Yıkılırdı o tribünler.
Ümit Karan golcü kimliği ile bir Tanju olmasa da 2000'li yıllardaki Galatasaray'ın en iyi golcüsüydü. Birlikte gözaltına alındığını kişileri de gördüm ya o an Ümit Karan sevgisi bitti. Artık yaşımız da ilerliyor duygusallığımız mı azalıyor bilmiyorum ama bittin be eski komşum. Sen de gittin. Bir Metin Oktay olamazsınız ama en azından bir Suat Kaya, Ergün Penbe olmak çok mu zor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder