1988 – 1989 sezonunda Galatasaray Avrupa’nın en büyük 4 takımı arasına giriyordu. Efsane kadromuzla o zamanki adı ile Şampiyon Kulüpler Kupasında yarı final oynamıştık.
Çeyrek final maçında Monaco’yu eleyen Galatasaray'ımız yarı finalde Steaua Bükreş’e eleniyordu. Yarı finalin diğer eşleşmesinde Real Madrid’i 5-0 ile geçen Milan finalde de 4-0 gibi bir skorla Romen ekibini dağıtıyor ve Avrupa’nın en büyüğü oluyordu.
O zamanlar 7 yaşında bir çocuktum. Monaco’yu ilk maçta 1-0 yenip ikinci maçta 1-1 berabere kaldığımızda ne olduğunu sormuştum. İki skorun toplanacağını ve 2-1 kazandığımızı söylemişti babam. Sabaha kadar konvoylar yapıldı tıpkı 2000 yılındaki Avrupa Şampiyonluğunda olduğu gibi sevinmişti insanlar. Ben de Prekazi’nin o golüyle Galatasaray’lı olmuştum. Simoviç'in gol sevinci, spikerin ve gol ve gol ve gol işte Prekazi çığlıkları unutulmazdı. Ya Prekazi'nin kestiği ortayla Tanju'nun attığı kafa golü.
Yollar kesişir bazen;
Monaco’nun o günlerde hocası kimdi? Arsene Wenger
Steaua Bucharest’in 10 Numarası? Commandante Hagi
Final maçında Milan’ın ön liberosu? Frank Rijkaard.
30 küsur yıllık ömrümde izlediğim em iyi futbol takımıydı o milan desem abartmış olmam. döneminin çok üstünde bir tempo ve fizik kaliteye sahip bir takımdı. hatta bir sezon sonra da yine finalde bu sefer bercelona'yı dörtlemişlerdi. ayrıca arda turanı dünya yıldızı ilan edenlerin sol kanatta hiç büyük metin ve prekaziyi izlememiş olduklarını varsayıyorum.
YanıtlaSilo yıl oynadığımız futbolla Nou campdaki finalde oynamayı kesinlikle haketmiştik.. o dönemin romanyası şikeler ve askeri yönetimle anılıyordu.. hakemin satın alındığı da daha sonra ortaya çıktı.. durum 2-0ken tanjunun attığı tertemiz gol ofsayt diye sayılmamıştı.. 2-1 olsa morallenip maçı 2-2ye de getirirdik.. o gole itirazdan uğur ve tanju kart görüp rövanşta oynayamadılar.. hakem tam doğramıştı yani.. eğer bize real madrid çıksaydı kesin elerdik ki milandan 5 gol yediler.. o zaman final maçlarına özel reklamsız formalarla çıkılırdı.. Gsarayımızı o parçalı forma ile reklamsız finalde görebilmeyi çok isterdim..
YanıtlaSil@metin ofcourseoglu
YanıtlaSilHocam Prekazi'yi hatırlayan ne kadar az kişiyiz diye düşünmeye başlamıştım. Sayende nefes aldım.
Beni Galatasaray'lı yapan adam. Cevad Prekazi.
Genç arkadaşların Jardel-Lincoln hayranlığını görünce diyorum ki 1989 model Galatasaray'ı görselerdi ne yaparlardı?
@yıldırım
YanıtlaSilHocam o dönemde yalananları ne güzel yazmışsın. Final bizim hakkımızdı.
Çok büyük bir başarı olmasına rağmen bir daha hiç hatırlanmayan bir başarı oldu. Biz ki Avrupa'nın en büyük ilk 4 takımının arasına girdik ama unutuldu.
En az UEFA şampiyonluğu kadar büyük bir başarıdır.